Misora

Oké. Daar zat ik dan. Met een ei van iemand anders op mijn schoot. Een Shugo Chara ei, dat kon ik ook wel zien. Ik pakte het in mijn handen en keek ernaar. 'Atatakai.' zei ik zachtjes. Nene's ei was ook warm geweest, net voordat ze uitkwam. Nene ging ondertussen op mijn hand staan en legde haar hand op het ei. Wat hadden die mensen hier toch met Shugo Chara's? Was ik hier onbewust op een Shugo Chara school gekomen ofzoiets? 'Omochikaeri!' zei Nene enthousiast. Ik schudde mijn hoofd en keek naar haar. 'Yada. Dat mogen we niet doen. Dat ei is van iemand anders en we moeten het terugbrengen. Dit is geen would be self van mij. In dit ei zitten de dromen van een ander persoon.' zei ik zachtjes. Ik stond op met het ei en Nene nog in mijn hand. Nene keek me beteuterd aan maar zei er verder niets meer over. Ik liep de zaal uit, de weg die het meisje ook had genomen. Toen ik eindelijk buiten was -het leek alsof er geen einde aan kwam met al die starende gezichten- keek ik nog steeds naar het ei. Ik kon mijn ogen er gewoon niet vanaf houden. Shugo Chara's. Ze waren zo schattig en fluffig en en en.. Ik was gewoon nieuwsgierig hoe deze eruit zou komen te zien. Ik zuchtte en bleef naar het ei kijken terwijl ik gewoon doorliep. Toen knalde ik opeens tegen iemand op. Ik schrok en gooide het ei van schrik om hoog. Toen viel ik achterover op de grond. Ik keek omhoog en keek in de ogen van de jongen die net nog op het podium had gestaan en die ik al een keer eerder had gezien. Hij keek me lachend aan en had het ei dat ik omhoog had gegooid in zijn hand. 'Daijoubu?' zei Nene bezorgd. Ik knikte even en krabbelde snel overeind en bleef hem aankijken. En toen keek ik naar zijn Shugo Chara. 'Hier is je ei.' zei hij terwijl hij het teruggaf. 'Het is mijn ei niet.' zei ik zachtjes. Hij haalde zijn wenkbrauwen op. 'Een meisje liet het op mijn schoot vallen. En nu wil ik het aan haar teruggeven, maar ik heb geen idee waar ze is.' zei ik uitleggend. 'Ik help je zoeken.' zei de jongen meteen. 'Souma-kun!' hoorde ik opeens een andere jongensstem roepen. De blonde jongen kwam aanrennen. 'Oh, trouwens. Ik ben Souma Kukai. En dat is Hotori Tadase.' zei Kukai. Ik knikte even. 'Kotobuki Misora.' zei ik toen.