Misora

Ik liep richting de school. Ik keek onopvallend naar mijn rechterschouder waar ik mijn kleine Shugo Chara zag zweven. Haar naam was Nene. Ze had een lange blonde staart en roze ogen. Ik glimlachte even uit mijn ooghoek. Door Nene was ik nooit alleen. En dat vond ik ontzettend fijn. Maar ik vond het niet altijd even fijn. Nene kon me namelijk ook van mijn persoonlijkheid laten switchen. En dan werd ik opeens heel wat minder verlegen dan dat ik eigenlijk wilde zijn. Ik hield namelijk ontzettend veel van zingen, maar voor publiek liever niet. Nene dacht daar anders over. Ik vond het ook nog steeds moeilijk om te geloven dat anderen haar niet konden zien. Maar dat zou wel gewoon een zenuwachtig trekje van me zijn. Ik zuchtte en ging even met mijn hand door mijn blonde krullen. Toen rende er opeens een jongen voorbij. 'Gomen nasai!' riep hij toen hij me bijna omver duwde. Ik wilde net gaan zeggen dat het niet uitmaakte toen ik opeens mijn adem inhield. Er zweefde een klein dingetje naast hem wat riep. 'Kukai! Hayaku! Kom op!' Ik bleef abrupt staan en keek naar Nene. Nu een stuk minder onopvallend. 'Sh-Shugo Chara?!' riepen we beide tegelijk.